قدمت خانه استاد شهریار به دوره پهلوی دوم بر می گردد که در سال 1367 پس از فوت ایشان این خانه توسط شهرداری تبریز خریداری و امروزه زیر نظر همین نهاد می باشد ، منزل ایشان با 250 متر مساحت زیر بنا در دو طبقه به مساحت 241 متر ساخته شده است.
امروزه درب این منزل محقر اما پر از یاد ها و خاطرات بر روی مسافران ، بازدید کنندگان و گردشگران داخلی و خارجی و علاقه مندان به تاریخ ، فرهنگ و ادبیات در تمام ایام سال باز می باشد و می توانند جای جای این خانه را دیدن نمایند.
در موزه شهریار تبریز اشیاء از قبیل : بیش از 500 قطعه از آثار استاد ، وسایل شخصی شهریار که شامل دست خط ، کتاب ، انواع یاد بود ها هدیه های داخلی و خارجی و لوازم زندگی این شاعر هنرمند در این موزه به نمایش گذاشته شده است.
در قسمت زیر زمین موزه در برگیرنده تصاویر و عکس های استاد شهریار ، بخش بصری ، سمعی و همچنین اتاق مخصوث استراحت بازدید کنندگان و مهمان موزه می باشد.
بخش اصلی و قدیمی تر موزه ادبی شهریار قسمت فوقانی خانه می باشد که در این بخش عکس ها ، اسناد ، دست نوشته ها ، وسایل شخصی مانند کتاب ها ، لباس ها ، لوازم تحریر ، تالار پذیرایی ، بستر و رختخواب استراحت استاد لوح های تقدیر ، هدایا و همچنین تندیس های این شاعر هنرمند قرار دارد.
استاد شهریار در 1285 در شهر تبریز متولد شدند ودوران کودکی اش را در روستای مادری قیش قور شاق و روستای پدری خشگناب سپری کرد ، وی در سال 1300 برای ادامه تحصیل به تهران و در مدرسه دارلفنون تا سال 1303 در رشته پزشکی تحصیل کردند.
6 ماه پس از گرفتن دکترا استاد شکست عشقی خورده و درس را ترک و به مدت چهار سال برای کار به استان خراسان رفته و پس از 4 سال به تهران بازشگتند. در سال 1329 تا 1330 اثر مشهور خود حیدر بابا را می سراید.
در سال 1332 با یکی از بستگان خود ازدواج و حاصل ازدواج دو دختر به نام مریم و شهرزاد و یک پسر به نام هادی می شوند.
وی در 27 شهریور سال 1367 به علت بیماری در بیمارستان مهر فوت و به وصیت خود در مقبره الشعرای تور تبریز مدفون گشت .
